Wie kent ze niet: de pad, de bruine en groene kikker en natuurlijk de salamanders? Vroeger kon je geen sloot of poel passeren of je kwam deze diertjes tegen. Wie is zo niet onbewust begonnen met het vangen van kikkervisjes en is zo tot aquariaan uitgegroeid?
Nu ligt het er wel helemaal anders voor De verzanding van poelen en sloten door overdadig grondwater op te pompen, het dichtmaken van poelen om weer een stuk meer zaaigrond te krijgen of ter vervanging van mechanische drinkinstallaties, de industrie, de overbemesting, het verkeer. Het is er voor onze amfibieën niet makkelijker op geworden. Bij veel mensen is het visueel beeld van een echte kikker of salamander een vaag beeld geworden. Is het dan echt zo erg gesteld met onze amfibieën? In grafiekstijl, ja, maar dat hebben we zelf in de hand.
Op de plaatsen waar nog populaties voorkomen zijn ze wel erg geconcentreerd maar tegelijkertijd ook erg geïsoleerd. Wat ook meer en meer opvalt is dat (tuin)vijvers steeds meer bezoek krijgen van amfibieën. Als de vijver zich daartoe leent, dan zullen deze dieren ook zorgen voor nakomelingen.
In deze voordracht zul je de verschillende amfibieën zien die in onze provincie nog frequent voorkomen: als volwassen dier en in hun larvale stadia. We bekijken de mens als vriend en als vijand. We maken ook kennis met de natuurlijke vijanden. We bekijken aansluitend hoe je er zelf iets kunt aan doen door middel van een geschikte tuinvijver(poel) of, zoals Skalaar Torhout doet, door een poelenproject op te starten.